De hitte in

Dinsdag 7 maart 2017

Vandaag wel vroeg opstaan, want mijn vlucht naar Singapore zou al om half tien vertrekken. Gelukkig zat ik vlakbij de metro, die me in een kwartiertje bij de terminal afleverde. Snel nog even de overgebleven dirhams omwisselen voor wat verse Singaporese dollars en dan mijn bagage inchecken.

De stoel naast me bleef wederom leeg, wat ik uiteraard helemaal niet erg vond. Het was zoals gewoonlijk hier een drukte van jewelste op het vliegveld, waardoor we uiteindelijk bijna een uur later dan gepland de lucht in gingen. Nog eenmaal zwaaien naar de skyline van Dubai en dan rechtsomkeert maken naar de volgende metropool.

De vertraging bleef ondanks het late vertrek gelukkig beperkt tot slechts een kwartiertje. Omdat ik vrijwel voorin zat, was ik als een van de eersten uit het vliegtuig en kon ik als de bliksem door de douane. Ook de bagage liet niet lang op zich wachten, zodat ik een half uur na de landing al in de metro zat richting het hostel waar ik de komende drie nachten zal verblijven.

Woensdag 8 maart 2017

De airco en ventilatoren op de kamer gaan als een razende Roeland tekeer. Ik voel er alleen helemaal niets van. Dat wordt zweten de komende tijd met deze hoge luchtvochtigheid.

Alsof ik het erom doe, ben ik ook hier weer in het donker aangekomen. Tijd dus om deze stadstaat met daglicht te bekijken. Als eerste heb ik de metro genomen naar de Gardens by the Bay. Deze tuinen beslaan zo’n honderd hectare, met als grootste uiterlijke kenmerk de ‘Supertree Grove’, verschillende boomvormige metalen constructies die het leven van allerlei exotische planten mogelijk maken.

Waar je ook loopt in dit één miljard dollar kostende park, overal heb je uitzicht op het Marina Bay Sands Hotel. Zo immens groot, je vraagt je toch af hoe dat in vredesnaam winstgevend kan zijn.

’s Middags heb ik een bezoek gebracht aan Sentosa Island. Dit eiland is door middel van een (loop)brug te bereiken en zit vol met entertainment. Zo zijn hier onder andere stranden te vinden, een casino, bioscoop, allerlei eetgelegenheden en luxueuze hotels en zelfs een eigen Universal Studios. Wel aardig om een keertje te zien, maar mij een beetje te toeristisch allemaal.

De avonduren heb ik doorgebracht in China Town. Heel leuk om doorheen te lopen, met zijn smalle winkelstraatjes en kenmerkende lampionnen. Tevens kun je hier heel lekker en voor een niet al te hoge prijs een hapje eten.

Donderdag 9 maart 2017

Helemaal in het noordwesten van Singapore, aan de grens met Maleisië, ligt het Sungei Buloh Wetland Reserve. In dit park kun je verschillende wandelroutes afleggen, waarbij je honderden verschillende diersoorten tegen kunt komen. Want ondanks de snelle verstedelijking is er nog meer dan genoeg groen te vinden in dit land.

Je bent wel even onderweg; vanuit het centrum duurt het zo’n anderhalf uur met de metro en de bus om er te komen. Dat is het echter dubbel en dwars waard, je waant je heel even in de Amazone met al die dierengeluiden om je heen en het mangrovebos waar je doorheen loopt. En dat allemaal helemaal gratis, in tegenstelling tot de Zoo die ze hier ook ergens hebben.

Het was al gauw raak. Je moet goed kijken, maar als je er eenmaal één hebt gezien, zie je dat het wemelt van de krabbetjes en andere beestjes waarvan ik geen idee heb wat het zijn. Naast deze kleine beestjes lopen hier ook zoetwaterkrokodillen rond waar je continu voor wordt gewaarschuwd. Het schijnt dat je deze schattige beestjes zelfs midden op het wandelpad tegen kunt komen… Beetje scary wel, ook al is het pad redelijk breed. Grappig om te zien hoe het menselijk brein werkt, want bij iedere omgevallen boom of horizontale rots denk je plots een krokodil te zien en schrik je je het lazarus.

Ongeveer halverwege de route kruis je een rivier. Voor mijn gevoel was de kans hier wat groter om er eentje te spotten en dus besluit ik maar even te blijven staan. Het duurde niet lang voordat ik net onder het wateroppervlak de zoveelste boomstam zag liggen. Alle vorige bewogen echter niet…

Hij zwom langzaam naar de overkant, klaar om een van de vele witte vogels te verrassen. Ze kwamen angstvallig dichtbij en ik heb voor het eerst de videostand van mijn camera geactiveerd. Na een flinke tijd wachten nog steeds geen actie en dus ben ik maar doorgelopen.

Uiteindelijk heb ik behalve drie andere krokodillen nog een leguaan gezien, twee eekhoorntjes die elkaar achterna zaten, wilde honden, een schildpad en een slang die niet ver van het pad om een boom gewikkeld zat. Na een aantal minuten goed kijken en inzoomen bleek het potjandorie toch weer om een boomstronk te gaan.

De wandeling is maar een paar kilometer lang, maar overweldigd door alle flora en fauna was ik blijkbaar toch al heel wat uren onderweg. Het laatste gedeelte heb ik door moeten lopen om niet opgesloten te worden, het park sluit namelijk om zeven uur haar deuren. En als ik mag kiezen slaap ik toch liever in een veel te warm hostel dan tussen al die enge beesten.

Vrijdag 10 maart 2017

Ik had gisteren al besloten om nog een nachtje te blijven, zodat ik vandaag nog een dag de tijd had om een en ander uit te zoeken voor het vervolg van mijn reis. Tevens was het de hoogste tijd om weer eens een wasje te draaien.

Dat ik naar Maleisië ga stond al vast, maar het waar, hoe en hoe lang was ik nog niet helemaal uit. Inmiddels wel: ik vertrek morgenochtend per bus naar Malakka, een schijnbaar erg leuk en historisch stadje op ongeveer twee derde van de weg van Singapore naar Kuala Lumpur. Daar zal ik twee nachten verblijven, waarna ik naar Kuala Lumpur zal reizen.