Java & Bali

Vrijdag 14 t/m maandag 17 april 2017

Deze dagen heb ik in Jakarta doorgebracht. Zo’n boeiende stad is het niet, maar ik was een paar dagen ziek helaas. Heel veel heb ik dus niet gedaan of gezien. Wel zat ik in een superleuk hostel met onder andere een pooltafel en zelfs live Eredivisievoetbal op de televisie. Ze weten wel waar ze me blij mee kunnen maken dus.

Zoals ik al had beschreven is Jakarta een gigantisch drukke stad. De weg oversteken als voetganger leek in het begin een hel, want zelfs bij een zebrapad stopt niemand voor je. In de praktijk kun je gewoon je ogen dicht doen en gaan, dan stoppen ze vanzelf wel. Hopelijk.

Dinsdag 18 t/m donderdag 20 april 2017

Op dinsdag heb ik de trein genomen naar Yogyakarta in Centraal-Java. Dat betekende vroeg op en achterop de motor naar het station voor de acht uur durende treinreis. De reis was vrij comfortabel en met hier en daar mooie uitzichten, maar helaas waren de ruiten van een te slechte kwaliteit om foto’s te kunnen nemen.

’s Avonds verveelde ik me en besloot ik Tinder te installeren. Blijkbaar ben ik hier wel populair, dus woensdag en donderdag ben ik maar eens gaan daten. Eerst met iemand waarmee ik vier uur in de McDonald’s heb gezeten. De volgende dag met een moslima die me ’s avonds meenam naar Bukit Bintang, een heuvel buiten Yogyakarta met een schitterend uitzicht over de stad.

Vrijdag 21 april t/m maandag 24 april 2017

In de tussentijd had een ander gevraagd of ik komend weekend mee wilde naar Karimunjawa, een eilandje ten noorden van Centraal-Java. Ach ja, waarom ook niet.

Op vrijdag nam ik de bus naar Semarang, waar zij vanuit haar woonplaats Pekalongan op de scooter heen zou komen. ’s Avonds rond een uur of negen arriveerde ik en kwam ze me ophalen. We zouden de volgende ochtend om zeven uur de boot nemen vanuit Jepara, zo’n twee uur rijden vanuit Semarang. Voordat we aan die trip zouden beginnen mochten we nog een paar uurtjes bij haar broer slapen, die in Semarang studeert. Daar maakte ik voor het eerst kennis met de emmerdouche. Oftewel, je vult een emmer met – ijskoud – water en kiepert die over jezelf heen.

Midden in de nacht stonden we op en reden we naar de haven. Na een uur of twee wachten en vier uur varen op een veel te warme boot bereikten we Karimunjawa. De zaterdag hebben we derhalve voornamelijk uitgerust en verder niet veel meer gedaan.

Voor de zondag hadden we een snorkeltour geboekt. Er waren maar vier andere gegadigden, dus voelde het een beetje alsof we op een privéboot zaten. De tour duurde een hele dag, om te beginnen met een ‘duik’ in de shark pool en voor de lunch werden we naar een onbewoond eiland gevaren alwaar we vers gevangen vis voorgeschoteld zouden krijgen. Helaas begon het precies op dat moment te stortregenen, dus de lunch werd verplaatst naar het bootje.

Tijdens het snorkelen zelf heb ik onder andere Nemo gevonden en nog een aantal schildpadden gezien.

Het was de bedoeling dat we op maandag terug zouden gaan, echter bleek alleen de snelle boot dienst te hebben, waar geen voertuigen op konden. Zij had haar scooter meegenomen, vandaar dat we nog een dagje moesten blijven. Voor mij niet zo erg, voor haar wel. Ze had namelijk geen vrij genomen, maar zich doodleuk ziekgemeld. :)

De maandag hebben we dus maar een rondje over het eiland gemaakt en de dag afgesloten met een prachtige zonsondergang op een van de stranden.

Dinsdag 25 t/m zondag 30 april 2017

Dinsdag hebben we de boot terug naar Jepara genomen, en van daar zijn we naar het treinstation in Semarang gereden. Ze had me gevraagd of ik nog met haar mee wilde naar haar huis. We hadden het gezellig gehad, dus wederom: waarom niet. De scooter konden we bij haar broer achterlaten, zodat we met de trein naar Pekalongan konden reizen.

Daar heb ik een kleine week doorgebracht. Zij moest van woensdag tot en met zaterdag echter ‘gewoon’ werken, dus heel veel hebben we elkaar niet gezien. Gelukkig werd ik flink in de watten gelegd door haar supergastvrije, maar zeer conservatieve moeder. Ze had zelfs speciaal melk in huis gehaald, want ‘iedere ‘bule’ (westerse buitenlander) drinkt tenslotte melk’. Laat ik nou net de enige zijn die het niet drinkt. Toch bedankt.

Op zondag zouden we met wat vrienden van haar ergens heen gaan, dus dat betekende op tijd opstaan. Toen ik eenmaal klaar stond, hoorde ik dat de vers gekookte maaltijd voor mij was. Zat ik dan. Op zondagochtend. Om acht uur. Een gigantisch bord rijst weg te werken. De uitspraak ‘bedankt, maar dat had echt niet gehoeven’ kreeg plots een hele letterlijke betekenis.

Maandag 1 t/m vrijdag 5 mei 2017

Op maandagavond hebben we afscheid genomen en heb ik een minibusje genomen naar Yogyakarta. Hiervandaan had ik voor de vroege dinsdagochtend een vlucht geboekt naar Denpasar, Bali. Ergens na middernacht kwam ik aan, dus ik had nog wel wat tijd te doden. Gelukkig zijn er in ‘Jogja’ genoeg cafeetjes die 24 uur per dag geopend zijn.

Ondanks verwoede pogingen is het mij niet gelukt om de McDonald’s date over te halen nog een paar uurtjes met mij door te brengen. Dan maar Liverpool kijken op het grote scherm. Komt het tijdsverschil toch nog een keertje van pas.

Rond vijf uur 's ochtends heb ik het fenomeen Go-Jek nog maar eens gebruikt om mezelf naar het vliegveld te verplaatsen. Dit is een app waarbij je een scootertaxi kunt bestellen, die vervolgens binnen drie minuten voor je neus staat. Ideaal en supergoedkoop bovendien. 

Dinsdag tot en met donderdag heb ik in Bali doorgebracht. Ik huurde een scootertje voor drie euro vijftig per dag en ben wat rond gaan rijden, waarna ik voornamelijk bij stranden terecht kwam.

Op vrijdagmiddag stond mijn vlucht naar Perth gepland en heb ik helaas afscheid moeten nemen van een heerlijk land.